Furðulegheit

Ég var að lesa dr. Gunna áðan, eins og ég geri oft, og þar er tengill inná myndband sem sýnir ævintýraferð nokkurra “venjulegra” karla sem fara saman að kaupa sér kynlíf með dúkkum í Japan. Þetta finnst þeim mjög svo spennandi, þetta eru nefnilega svona kynlífsdúkkur. Nema hvað að þessar dúkkur eru ekki eins og konur heldur eins og krakkar. Karlarnir fá afnot af dúkkunum inní litlum herbergjum sem eru eins og barnaherbergi, t.d. er herbergið fullt af leikfangaböngsum, teiknimyndum og öðru slíku. Frekar sérstakt.

Ég held að almennt telji fólk sér trú um að það séu afar afar fáir sem horfi á barnaklám. Og þeir mjög svo fáu sem geri það séu allir/öll með alvarlega geðsjúkdóma. En svo er til venjulegt klám fyrir venjulegt fólk, fólk sem er ekki með geðsjúkdóma. Bara svona klám fyrir venjulega karla með venjulegar þarfir. Nú ætla ég ekki að taka að mér það hlutverk að segja ykkur hinum hvernig þetta er í "raun og veru". Ég veit bara að það væri þæginlegra að lifa í þessum heimi ef þetta væri bara nákvæmlega svona.

Athugasemdir

[Bergþóra (IP-tala skráð) 19.6.2008 kl. 21:26]

Æi já - ég er sammála þér.