Vændi

Stundum fæ ég störu. Börn fá störu og enginn segir neitt en þegar fullorðnir fá störu eru allir voða hissa.

Nei titillinn passar ekki.

Afmæli

Rétt áðan hringdi í mig kona til að óska mér til hamingju með afmælið. Ég á ekki afmæli í dag. Ég fæddist í ágústmánuði og hef því stundum haldið uppá afmælið mitt þá. Dag einn fyrir nokkrum árum fór ég að endurskoða líf mitt og breytti um lífsstefnu. Það má segja að ég hafi endurfæðst þennan örlagaríka tólfta dag marsmánaðar 2001. En í dag er hvorki 7. ágúst né 12. mars þannig að þetta símtal við konuna var hálf furðulegt. Fyrir utan að hringja í fólk og óska því til hamingju með afmælið bara svona uppúr þurru er þessi kona samt alveg ágæt. Sumir myndu jafnvel segja að hún væri frekar vel gefin, hún er allavega rétt um það bil að verða læknir. Ef þið viljið fræðast frekar um þessa undarlegu konu þá býr hún hér > http://allyrosa.blogspot.com/

 

Rúmensk list

Spjall við rúmenskar konur hlýtur að vera alveg sérstök lífsreynsla, kannski er það þessi einstaki hreimur. Skil samt ekki af hveru það ætti að flokka þetta spjall sem list. Að vísu dansa þær líka. Kannski spjalla þær á meðan þær dansa. Ég var einu sinni að æfa samkvæmisdans og man vel eftir því að í hvert skipti sem ég reyndi að spjalla við dansfélaga minn þá ruglaðist ég á sporunum mínum. Þannig að þetta hlýtur jú að vera viss list, þ.e. að dansa og spjalla á sama tíma. 

Ef ég hefði tekið viðtalið við eiganda Strawberries hefði ég heimtað að fá að sjá tungu gaursins. Svartur blettur á tungunni hefur í gegnum tíðina komið upp um marga lygara. 

 

Liðagigt og raðmorðingi.

Einhver gæti haldið að ég væri hálf ómögulegur bloggari. En það er bara ekki rétt. Ég er reyndar alveg til fyrirmyndar, rétt eins og í öllu sem ég tek mér fyrir hendur. Það er bara liðargigtin sem hefur verið að angra mig eins og svo oft áður. Mig hefur langað til að blogga síðustu daga, ég hef haft mikið að segja. Ef það hefði ekki verið fyrir liðagigtina hefði ég bloggað um þjóðfélagsmálin undanfarna daga. Skrif mín hefðu þá verið bæði fyndin og vitsmunaleg, þetta hefði verið svona texti sem hreyfir við fólki, fær það til að hugsa og jafnvel endurskoða allt sem það hefur áður heyrt og lesið um nánast alla hluti. Svona texti sem breytir lífum. Ég er einmitt svona kona sem hef haft það að markmiði síðan að ég var 12 ára að breyta lífum fólks í kringum mig. En svo sit ég uppi með liðargigt í fingrunum. 

Í dag er ég hamingjusöm. Einu föstu þættirnir í sjónvarpinu sem ég vil helst ekki missa af eru á dagskrá í kvöld, Boston Legal og Dexter. Þegar ég horfi á Dexter finnst mér pínu eins og mér eigi ekkert endilega finnast þessi þáttur skemmtilegur. Hann er á mörkunum að vera púkó en er eitthvað svo yndislegur. 

Ástin

"Tvær manneskjur verða ástfangnar þegar þær telja að þær hafi fundið það besta sem markaðurinn býður miðað við það sem gangverð þeirra sjálfra leyfir. Duldir vaxtarmöguleikar skipta oft miklu í þessum viðskiptum, rétt eins og þegar um fasteignakaup er að ræða. Í menningu sem setur lögmál markaðarins á oddinn og metur hæst veraldlega velgengni er naumast að undra þótt ástin fylgi sömu vöruskiptalögmálum og þeim sem ráða á vöru- og vinnumarkaði."

Finnst þetta bara eitthvað svo fallegt. Annars eru þetta orð Erich Fromm sem var rómantískur nýmarxisti.  Eins og allir sem mig þekkja vita þá er ég alveg einstaklega rómantísk og hef því eydd hluta úr þessari helgi í að lesa Listin að elska og reiknað út mitt eigið gangverð. 

Vörður laganna

Undanfarna daga er ég búin að vera lesa heilmikið um menninguna innan lögreglunnar. Ég er búin að lesa niðurstöður rannsókna sem hafa verið gerðar víðsvegar um heim. Það má segja að öll fyrirtæki og stofnanir hafa sérstaka menningu en löggumenning hefur fengið á sig frekar neikvæðan stimpil. Oft er nefnd þessi svokallaða "karlremba" í því samhengi. Þó ber ekki öllum saman um það, sumir benda á að löggumenning á hverjum stað endurspegli aðeins það sem er að gerast í samfélaginu í heild. Það hefur einnig verið bent á að rannsakendur verði að átta sig á því að það sem lögreglumenn og konur tali um á kaffistofunni hafi ekki endilega áhrif á þeirra daglegu störf. Þetta er nú örugglega ekkert svart eða hvítt. Ég ætla ekkert meira um þetta að segja þar sem ég hef ekki sjálf gert rannsókn né komist að neinni niðurstöðu. Það sem mig langar hins vegar að segja er að allt í einu langar mig ekkert meira en að vera lögreglukona, þetta hefur aldrei áður hvarflað að mér. Mig langar til þess að vera í löggubúning, með tagl í hárinu, með handjárn og helst byssu líka, ég myndi samt láta mér nægja kylfu ef byssa væri ekki í boði. Svo myndi ég handtaka konuna sem var tilbúin að óska mér til hamingju í gær þegar hún spurði mig hvort ég væri ófrísk. Ég er ekki ófrísk. Ég hef bara bætt á mig nokkrum krúttlegum kílóum undanfarna mánuði, eða síðan að ég hætti að reykja. Allavega, núna sit ég og læt mig dreyma um viðeigandi svar við spurningu konunnar yfir því af hverju hún er búin að vera í fangelsi í tvær vikur. Ég finn ekkert svar við hæfi. Ætli ég myndi ekki bara segja; hver er feitur núna? Það passar samt ekki alveg. Ég ætla að hugsa þetta aðeins.

Fyrirsögn

Þessi bloggheimur er skemmtilegt fyrirbæri. Þetta er auðvitað mjög ungt ennþá. Fyrir rúmlega áratug síðan voru það nánast bara fréttamenn sem blogguðu. Orðið blog í þeirri merkingu sem það er notað í dag er rétt um 10 ára gamalt. Það hefur orðið mjög mikil breyting á allra síðustu árum í þá áttina að stór hluti almennings er að blogga, þá sérstaklega Íslendingar. Þannig að það ætti ekki að koma á óvart að við erum enn að læra á þennan nýja samskiptamáta, það er kannski þess vegna sem mörg okkar erum frekar barnaleg í þessu bloggi okkar. Sjálf hef ég bloggað í nokkur ár, en reyndar ekki hér. Mér hefur þótt þetta aldeilis fín leið til þess að hafa samskipti við fólk sem ég hef ekki tök á að hitta daglega, eins hef ég gaman að því að skrifa. Stundum er ég bara að bulla en stundum er mér full alvara með því sem ég skrifa. Eftir að ég flutti mig hingað hef ég orðið meira meðvituð um að þessi litla dagbók mín er opinber. Þess vegna er ég með smá kjánahroll núna. Ég gæti valið að blogga ekki undir nafni en vel að gera það ekki. Mér finnst það bera vott um hugleysi að blogga eða skrifa nafnlausar athugasemdir.

Það hefur komið mér pínulítið á óvart síðustu daga hvað margir eru dónalegir í þessu bloggi sínu. Fólk getur haft skoðanir og viðhorf sem eru ólíkar okkar eigin. Mér finnst hins vegar frekar furðulegt þegar fólk nafngreinir aðrar manneskjur á sínum bloggsíðum og kallar það allskonar skrítnum nöfnum og kemur með dónalegar athugasemdir á öðrum síðum. Kannski að þessir bloggdónar uppnefni fólk líka á förnum vegi. Væntanlega eigum við bara eftir að læra almenna mannasiði á netinu.

Fín frétt= FF

Forsíðufrétt Baggalúturs er sú besta sem ég hef lesið í mjög mjög langan tíma. http://www.baggalutur.is/

Hjúkk

Ég hélt fyrst að það væri verið að tala um Talibanana sem venja komu sína á Seljaveginn. En svo er víst ekki, þetta eru venulegir Talibanar. Ég gæti samt alveg trúað hinum Talibönunununununum til þess að taka upp á einhverju svona rugli.

Talibanar segjast hafa breskan blaðamann í haldi

Lifa lífinu lifandi!

Ég hef ekki bloggað undanfarna daga því ég er of upptekin við að lifa lífinu lifandi. Ég hef samt alveg tíma til að svara í símann. Það hringdi einmitt kona áðan og ég svaraði. Hún var að selja líftryggingu. Ég sagði henni samt að hringja aftur seinna.