Vaff

Elvis has left the building!

Smekkur minn fyrir tónlist hefur breyst töluvert í gegnum tíðina, já líklega rétt eins og ég sjálf. Það sem hefur hins vegar ekki breyst frá því að ég var krakki er ást mín á tónlist Elvis Presley. Það má með sanni segja að ég sé Elvis Fan. Þegar ég hef upplifað þá tilfinningu að allt í þessum heimi sé gjörsamlega tilgangslaust, og best væri að ljúka þessu öllu saman af sem fyrst, hef ég leitað huggunar í undurfagra rödd Elvisar. Það er líklega ráð að taka það skýrt fram að þessi tilfinning kemur ekki oft upp og þegar hún gerir það varir hún stutt.

Ég var að lesa um væntanlega minningartónleika Elvis Presley í Salnum – Kópavogi þar sem Friðrik Ómar og hljómsveit munu troða upp. Gestasöngvarar eru Margrét Eir, Heiða Ólafs og Regína Ósk. Ég hef sjaldan verið eins móðguð og þegar ég las þessa frétt. Ég á ekki von á að neinn Elvis aðdáandi með snefil af sjálfsvirðingu muni láta sjá sig á þessum tónleikum.

Sjálf mun ég heiðra minningu Elvisar með því að missa mig í ofát, eða ef til vill er réttara að segja, að sleppa mér í ofát, eða jafnvel, leyfa mér smá ofát.

Ok, þegar ég lít yfir þennan texta sé ég að þetta er ef til vill ekki mjög fallegt að segja svona á internetinu. Ég tek því allt tilbaka sem gæti sært einhvern sem þekkir einhvern sem er einhver sem kemur við sögu í þessum litla textabroti. Ég ætla samt ekkert að stroka þetta út. Ég ætlar heldur ekkert á þessa tónleika. Og ég ætla ennþá að fá mér mæjónes og beikon svona í tilefni af því að það er 30 ár síðan Elvis dó. Reyndar er gaur sem býr í litlu húsi á afskekktum stað í litlum bæ í Noregi sem margir telja að sé Elvis.

07.08.73

Ég á afmæli í dag. Ég hef ekki hugsað mér að halda veislu í tilefni dagsins. Það er nú samt alveg við hæfi að gefa mér afmælisgjafir. Mest langar mig í nýja búrku, helst í fjólubláum lit. Fjólublár er víst liturinn núna.

Vel valið hjá Guðlaugi Þór

Þar sem að Þórólfur er fræðimaður sem ég hef fengið að kynnast og ber mikla virðingu fyrir gat ég ekki setið á mér að setja inn athugasemd við þessa frétt (þrátt fyrir að athugasemdir við fréttir sé almennt gegn minni bloggstefnu). Ég hef hér annars ekkert meira um málið að segja.

Á morgun flýg ég heim til Íslands, sem er gott. Þetta hefur verið ágætlega lærdómsríkt en er orðið bara fínt í bili. Ég hef bætt aðeins þekkingu mína á tegundum logaritmískrar aðhvarfsgreiningar og fengið að kynnast Stata tölfræðiforritinu.

Ég var búin að sjá fyrir mér langt og leiðinlegt ferðalag frá háskólanum til Heathrow á morgun (ein leigubílsferð og tvær lestarferðir með farangur) en hef fundið góða stúlku sem er að fara í áttina að flugvellinum á morgun og ætlar að skutla mér þangað í leiðinni. Nick Cave hafði því greinilega aldrei hitt þessa stúlku þegar hann samdi People just ain´t no good.

Sjáumst fljótlega.

	Þórólfur Þórlindsson nýr forstjóri Lýðheilsustöðvar
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Eins og einhver sagði

The only way to get rich from a self-help book is to write one

Essex bæjarferð.

Í dag heyrði ég eina kona segja við ca 2 ára gamlan son sinn 'oh, shut up', aðra konu segja við ca 8 ára dóttur sína 'shut the f... up' og enn aðra við unglingsdóttur sína 'f... off'. Allar notuðu þær tón sem benti til þess að þeim líkaði ekki sérlega vel við börnin sín.

Stundum velti ég því fyrir mér hvort ráðlegt sé að leyfa öllum að eignast börn.

Vinsældir á blog.is

Það er mér gjörsamlega ómögulegt að skilja hvers vegna ip tölvur sem hafa heimsótt þessa síðu í dag eru núþegar yfir 100. Minn daglegi lesendahópur er yfirleitt um 20 ip tölvur, sem er ca 3 vinir mínir, mamma og vinkonur hennar.

Ég hef ekki tekið upp formúlu hinna vinsælu moggabloggara. Ég hef komist að því að lauslega má skipta þessari formúlu í fernt.

1. Þú setur tengil á hverja einustu frétt sem birtist á mbl.is og skrifar svo t.d. “en agalegt!”

2. Þú brýtur trúnað við allar vinkonur þínar og segir frá neyðarlegri reynslu þeirra á kynlífssviðinu (eða skáldar bara eitthvað kynlífs rugl).

3. Þú ert fræg/ur.

4. Þú ert yfirlýstur femínisti (ég er auðvitað femínisti en hef lítið fjallað um jafnréttismál á þessum veflók hingað til).

Hvað sem það er þá vakna núna hjá mér nokkrar spurningar.

1. Verður maður að taka þátt í svona klukk leik, og ef svo er, hvað á maður aftur að gera ef maður er klukkaður?

2. Þarf Morgunblaðið leyfi til að birta brot af blogginu mínu í blaðinu sínu, og ef svo er, fær maður þá einhvern pening?

3. Er við hæfi að finna betri mynd af mér, kannski mynd þar sem ég hef sett stút á varirnar?

4. Eru haldin einhver moggablogg partý þar sem boðið er uppá ókeypis veitingar?

5. Er hægt að reka fólk af netinu fyrir að gera stafsetningavillur?

Þetta er svona það helsta.

Takk.

Grínbúð

Stóra skiltið:

Open 24 hours!

Litla skiltið fyrir neðan stóra skiltið:

Mon-sat 8am-9pm. Sun 10am-5pm.

Ég í mínu mesta sakleysi hafði flaskað á að lesa litla skiltið fyrir neðan stóra skiltið og kom því að lokuðum dyrum kjörbúðarinnar rétt áðan. Hvað á ég nú að borða í morgunmat? Getur einhver í þessum óréttláta heimi svarað því?

Enn meira Essex

Í kvöld tók ég þá ákvörðun að láta ekki íkorna koma í veg fyrir að ég njóti göngu úti í náttúrunni. Ég hitti aftur sama íkornann sem í stað þess að hlaupa mig niður var feiminn við mig. Ég er nokkuð örugg um að þetta var sami íkorni og um daginn. Ég vil taka það fram hér að þessi íkorni er síður en svo eitthvert þráhyggjuefni í mínum huga, bara svona ef einhvern var að hugsa það. Þegar ég er ekki að lesa um probit og logic módel geri ég margt annað en að hugsa um hann. Ég fór til að mynda í SPA á miðvikudaginn. Svo hef ég líka spjallað við nokkra samnemendur. Ég er til dæmis búin að kynnast alveg hreint ágætis stúlku frá Kóreu. Hún er að um það bil að klára sitt doktors verkefni í Oxford. Henni finnst gaman að heyra sögur af Íslandi en finnst mín framtíðarplön frekar einkennileg. Henni finnst það mjög merkilegt að ég skuli stefna á doktorsnám í góðum amerískum háskóla en samt vilja vinna á Íslandi, á þessari litlu eyja þar sem nánast engin býr. Ég spjalla líka stundum við strák frá Taiwan. Ég get reyndar ekki sagt ykkur hvað honum finnst um framtíðarplön mín eða nokkuð annað því ég skil yfirleitt ekkert sem hann segir. En hann er alltaf hress. Samræður við fordómafulla Rússann er líka stundum ágætis skemmtun. Hann er reyndar aldrei hress. Honum finnst allt ömurlegt, og þá sérstaklega að ég skuli tala með austur evrópskum hreim (sem er bara ekki rétt hjá honum). Það kemur líka fyrir að ég tek strætó og stundum fer ég í búðina og kaupi mat.

En nú ætla ég að fara að lesa meira um sálfræðihugleiðingar M. Scott Peck. Það er nefnilega laugardagskvöld og ég því í fríi frá línulegum og ólínulegum samböndum (smá tölfræði grín). Ég hef reyndar verið á leiðinni að skrifa/þýða grein sem ég þarf að klára. Mér þykir þó líklegt að ég verði hæfari í það eftir að ég klára þessa sálfræðibók. Þetta er samt ekki beint sjálfshjálparbók. Ég keypti samt eina svoleiðis. Hún heitir The Last Self-Help Book You´ll Ever Need: Repress your anger, think negatively, be a good blamer & throttle your inner child.